Published in Belgian daily De Morgen and in the magazine of Dutch think tank Clingendael
Het wordt alsmaar moeilijker om tot een brexitakoord te komen. Een van de redenen is dat velen in Europa de Britse standpunten eenvoudigweg niet goed begrijpen. Hier zijn vier belangrijke misvattingen die vaak onuitgesproken blijven, maar het denken over brexit op het vasteland wel domineren en daarmee een akkoord bemoeilijken.
1. DE BRITTEN NEMEN EEN RIGIDE STANDPUNT IN
Men kan veel zeggen van de Britse premier Boris Johnson, maar zijn regering wenst nog te onderhandelen om zo een voor beide zijden pijnlijke no deal te vermijden. De EU weigerde sinds november, toen Johnsons voorganger Theresa May een uittredingsakkoord sloot met de EU, om het bindende deel van dat akkoord te onderhandelen, ook al waarschuwde May de Europese leiders toen uitdrukkelijk dat ze er misschien niet in zou slagen om haar parlement te overtuigen. Pas verleden week maakten Macron en Merkel een eerste bocht: de letter van dat bindende deel kan wel worden gewijzigd, zolang er maar onmiddellijk werkbare alternatieven zijn om een harde grens in Noord-Ierland te vermijden.
2. HET BRITSE VERZET TEGEN HET UITTREDINGSAKKOORD IS IRRATIONEEL
Zoals ondertussen bekend is, weigerde het Britse parlement tot driemaal toe om het brexitakkoord goed te keuren omwille van de zogenaamde backstop die erin is voorzien. Die voorziening houdt in dat het VK de handelstarieven van de EU overneemt, tot op het punt dat de EU en in het bijzonder Ierland zich akkoord verklaren met controles op handelstarieven aan de Ierse grens die een harde grens vermijden. Theresa May stemde hiermee in omdat de EU in feite stelde dat een brexitakkoord enkel mogelijk is onder een voorwaarde: dat het VK, de vijfde grootste economie ter wereld, een keuze maakt tussen dit uitbesteden van zijn eigen handelsbeleid tot nader order, of als alternatief douanecontroles organiseert op zijn eigen grondgebied, in de Ierse Zee, tussen Noord-Ierland en Groot-Brittannië. Het akkoord met de EU schendt trouwens het Goedevrijdagakkoord dat vrede bracht in Noord-Ierland, aldus Nobelprijs-winnaar David Trimble, een van de leiders van de partijen die dit akkoord sloten.
3. HET VK ZIT NIET ZO IN MET EU-BURGERS
Velen, inclusief Theresa May, interpreteerden brexit als een uiting van antimigratiesentiment, maar peilingen wijzen uit dat dit niet zo is en dat men in de eerste plaats migratie beter wil kunnen controleren. Dat werd duidelijk toen de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken onlangs liet weten dat er in geval van no deal onmiddellijk een einde zou komen aan het vrije personenverkeer. Ze werd meteen teruggefloten. De Britse regering wil dit alles geleidelijk veranderen, ook omdat Boris Johnson zelf nogal positief staat ten opzichte van migratie.
Ook stelde de Britse regering al voor aan de EU om de rechten van de meer dan drie miljoen Europese burgers in het VK en die van de Britse burgers in de EU te regelen in een aparte overeenkomst, in het geval er geen uittredingsakkoord zou zijn. Maar de EU weigerde dit.
4. HET VK GEEFT NIET OM EEN HARDE GRENS IN NOORD-IERLAND
Noord-Ierland maakt tot nader order nog altijd deel uit van het VK en nieuwe spanningen daar zouden het VK dus nog meer treffen dan Ierland. De Noord-Ierse DUP stelde trouwens als minimumeis tijdens de onderhandelingen met May om haar regering te ondersteunen dat er geen harde grens in Ierland mocht komen. Het is wel zo dat die partij nog meer belang hecht aan het vermijden van controles in de Ierse Zee, tussen Noord-Ierland en het Britse vasteland.
Johnson suggereerde net deze week om Noord-Ierland de EU-voedselstandaarden te laten volgen, wat dus controles in de Ierse Zee noodzakelijk maakt. Hij is dus bereid om compromissen te sluiten om een harde Ierse grens te vermijden, ook al zien de unionisten dit met lede ogen aan. Ondertussen weigert de Ierse regering elke flexibiliteit, ook al zou een no deal naast grote economische schade voor Ierland en zijn EU-partners (zoals ons land) ook tot spanningen kunnen leiden met die andere EU-lidstaten. België, Nederland, Frankrijk en Duitsland willen dat Ierland grenscontroles gaat uitvoeren na de brexit. Dit om de Europese douanegrens te beschermen, ook al zijn onze eigen havens, althans die van Antwerpen en Rotterdam, “zo lek als een vergiet”, aldus de Antwerpse burgemeester.
Boris Johnson daarentegen stelt dat hij helemaal geen grenscontroles wil in Noord-Ierland. Misschien is er dus toch dringend een andere kijk op het brexitvraagstuk nodig.
Het wordt alsmaar moeilijker om tot een brexitakoord te komen. Een van de redenen is dat velen in Europa de Britse standpunten eenvoudigweg niet goed begrijpen. Hier zijn vier belangrijke misvattingen die vaak onuitgesproken blijven, maar het denken over brexit op het vasteland wel domineren en daarmee een akkoord bemoeilijken.
1. DE BRITTEN NEMEN EEN RIGIDE STANDPUNT IN
Men kan veel zeggen van de Britse premier Boris Johnson, maar zijn regering wenst nog te onderhandelen om zo een voor beide zijden pijnlijke no deal te vermijden. De EU weigerde sinds november, toen Johnsons voorganger Theresa May een uittredingsakkoord sloot met de EU, om het bindende deel van dat akkoord te onderhandelen, ook al waarschuwde May de Europese leiders toen uitdrukkelijk dat ze er misschien niet in zou slagen om haar parlement te overtuigen. Pas verleden week maakten Macron en Merkel een eerste bocht: de letter van dat bindende deel kan wel worden gewijzigd, zolang er maar onmiddellijk werkbare alternatieven zijn om een harde grens in Noord-Ierland te vermijden.
2. HET BRITSE VERZET TEGEN HET UITTREDINGSAKKOORD IS IRRATIONEEL
Zoals ondertussen bekend is, weigerde het Britse parlement tot driemaal toe om het brexitakkoord goed te keuren omwille van de zogenaamde backstop die erin is voorzien. Die voorziening houdt in dat het VK de handelstarieven van de EU overneemt, tot op het punt dat de EU en in het bijzonder Ierland zich akkoord verklaren met controles op handelstarieven aan de Ierse grens die een harde grens vermijden. Theresa May stemde hiermee in omdat de EU in feite stelde dat een brexitakkoord enkel mogelijk is onder een voorwaarde: dat het VK, de vijfde grootste economie ter wereld, een keuze maakt tussen dit uitbesteden van zijn eigen handelsbeleid tot nader order, of als alternatief douanecontroles organiseert op zijn eigen grondgebied, in de Ierse Zee, tussen Noord-Ierland en Groot-Brittannië. Het akkoord met de EU schendt trouwens het Goedevrijdagakkoord dat vrede bracht in Noord-Ierland, aldus Nobelprijs-winnaar David Trimble, een van de leiders van de partijen die dit akkoord sloten.
3. HET VK ZIT NIET ZO IN MET EU-BURGERS
Velen, inclusief Theresa May, interpreteerden brexit als een uiting van antimigratiesentiment, maar peilingen wijzen uit dat dit niet zo is en dat men in de eerste plaats migratie beter wil kunnen controleren. Dat werd duidelijk toen de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken onlangs liet weten dat er in geval van no deal onmiddellijk een einde zou komen aan het vrije personenverkeer. Ze werd meteen teruggefloten. De Britse regering wil dit alles geleidelijk veranderen, ook omdat Boris Johnson zelf nogal positief staat ten opzichte van migratie.
Ook stelde de Britse regering al voor aan de EU om de rechten van de meer dan drie miljoen Europese burgers in het VK en die van de Britse burgers in de EU te regelen in een aparte overeenkomst, in het geval er geen uittredingsakkoord zou zijn. Maar de EU weigerde dit.
4. HET VK GEEFT NIET OM EEN HARDE GRENS IN NOORD-IERLAND
Noord-Ierland maakt tot nader order nog altijd deel uit van het VK en nieuwe spanningen daar zouden het VK dus nog meer treffen dan Ierland. De Noord-Ierse DUP stelde trouwens als minimumeis tijdens de onderhandelingen met May om haar regering te ondersteunen dat er geen harde grens in Ierland mocht komen. Het is wel zo dat die partij nog meer belang hecht aan het vermijden van controles in de Ierse Zee, tussen Noord-Ierland en het Britse vasteland.
Johnson suggereerde net deze week om Noord-Ierland de EU-voedselstandaarden te laten volgen, wat dus controles in de Ierse Zee noodzakelijk maakt. Hij is dus bereid om compromissen te sluiten om een harde Ierse grens te vermijden, ook al zien de unionisten dit met lede ogen aan. Ondertussen weigert de Ierse regering elke flexibiliteit, ook al zou een no deal naast grote economische schade voor Ierland en zijn EU-partners (zoals ons land) ook tot spanningen kunnen leiden met die andere EU-lidstaten. België, Nederland, Frankrijk en Duitsland willen dat Ierland grenscontroles gaat uitvoeren na de brexit. Dit om de Europese douanegrens te beschermen, ook al zijn onze eigen havens, althans die van Antwerpen en Rotterdam, “zo lek als een vergiet”, aldus de Antwerpse burgemeester.
Boris Johnson daarentegen stelt dat hij helemaal geen grenscontroles wil in Noord-Ierland. Misschien is er dus toch dringend een andere kijk op het brexitvraagstuk nodig.
No comments:
Post a Comment