Saturday, April 12, 2008

Antwoord aan Walter Pauli

Antwoord aan de adjunct-hoofdredacteur van De Morgen, naar aanleiding van zijn editoriaal van 11 april 2008.

Toen ze achter Frank Vanhecke aangingen, heb ik hen nog wat aangespoord. Ik was immers geen racistische nationalist, maar een wat achterhaalde socialist.

Toen ze achter de moslims aangingen, heb ik getwijfeld om te protesteren, maar heb dan toch gezwegen. De rode partij telde dan misschien wel veel moslims, maar die moslims zeiden inderdaad hetzelfde als de blokkers. Ik kon hen immers niet verwijten te doen waartoe ik hen in het geval van Vanhecke had aangespoord.

Toen ze achter de liberalen aangingen, vond ik dat overdreven, want politiek incorrect zijn en racistisch is toch nog iets anders. Ik heb toch maar gezwegen. Stonden radicalisme en racisme niet op dezelfde lijst van de staatsveiligheid? Ik nam mij voor om voortaan enkel brave meningen te verkondigen en mijn hoofd niet meer boven het Vlaamse maïsveld te steken.

Toen ze achter mij aangingen – ze hadden immers een nuttige idioot nodig om een voorbeeld te stellen - was er niemand meer om mij te verdedigen.

Vrij naar Martin Niemöller

Het editoriaal:

Vanhecke

Het Belgische gerecht vraagt het Europees Parlement de opheffing van de onschendbaarheid van ex-VB-voorzitter Frank Vanhecke wegens een overtreding op de wet op het racisme en prompt haalt het VB zijn klassieke argument boven. Of het Bart De Bie is of Frank Vanhecke, telkens is het zogezegd een politiek proces.

Elke justitiële act tegen een VB'er is een complot, opgezet door dat per definitie partijdige want Belgische gerecht. Waarbij het VB er snel aan voorbijgaat dat datzelfde gerecht ook PS'er Laloux achtervolgt voor een paar liter benzine.

Wellicht heeft het gerecht een goede reden om Vanhecke aan pakken. De vraag is immers: wat deed Vanhecke als 'verantwoordelijke uitgever' op een lokaal VB-pamflet, waarvan hij de inhoud wellicht niet kende? Terwijl elke redactie van elk medium weet dat er met die 'titel' geen eer te halen valt. Verantwoordelijke uitgever is een functie waarvan je weet dat je er vroeg of laat mee met het gerecht in aanraking kunt komen.


Waarom maakt het VB dus zijn eigen voorzitter bij voorbaat extra kwetsbaar door hem op zoveel VB-publicaties als verantwoordelijke uitgever op te voeren? Waarom geen niet-mandataris ermee belasten? Wel, precies omdat Frank Vanhecke parlementair onschendbaar is.

Door de verantwoordelijke uitgever voor het gerecht nagenoeg ongrijpbaar te maken, werden bij uitbreiding zowat alle VB-publicaties 'onschendbaar', ongeacht de vuilspuiterij erin. En waarom Frank Vanhecke? Omdat hij Europees Parlementslid is, met een loggere procedure om de onschendbaarheid op te heffen dan het geval is voor Belgische parlementsleden.

De truc wordt trouwens ook door links toegepast. In de jaren tachtig was SP-europarlementslid Marijke Van Hemeldonck verantwoordelijke uitgever van het befaamde Haltfonds, dat de eerste anti-VB-boeken uitgaf. Nu doet het VB hetzelfde.

In zijn gespeelde verontwaardiging draait het VB natuurlijk de uitleg om en is het Vanhecke die 'gezocht' wordt. Mon oeil: het VB heeft bewust de naam van Vanhecke gebruikt als verantwoordelijke uitgever, ongetwijfeld na advies van de bevriende juristen. Omdat zo het risico van gerechtelijke vervolging tot het minimum beperkt wordt. Nu dat toch gebeurd is, klinkt bij het VB iets wat 'protestgehuil' moet voorstellen, maar wat eigenlijk het gejank is van een dier dat afdruipt met de staart tussen de benen.

Walter Pauli
Adjunct- hoofdredacteur

Tuesday, April 01, 2008

Belgische staat zet nieuwe aanval op de belastingbetaler in

In het heetst van de strijd om het land een regering te schenken werd enkele weken terug een maatregel goedgekeurd die een kritische belastingsverhoging betekent voor de middenklasse: voortaan is bij nieuwbouw ook op de grond en niet enkel op de woning BTW verschuldigd.

De BTW verplichting komt in plaats van de te betalen registratierechten, ten minste indien de deelstaten voor een vrijstelling zorgen. Echter is niet enkel het BTW-tarief (21%) veel hoger dan de registratierechten (10%). Bovendien werd het merendeel van die 10% registratierechten in veel gevallen niet betaald door het systeem van de meeneembaarheid, althans in Vlaanderen. Om nog maar te zwijgen over het feit dat deze maatregel in Noord-België veel duurder zal zijn dan in het Zuiden. Naar verluid zou de maatregel naar uitvoering van een Europees arrest zijn genomen, maar dit arrest dateert reeds van 2000 en voor iedereen is het dan ook duidelijk dat er net nu uitvoering aan wordt gegeven om geld in het laadje te brengen. Compensatoire maatregelen zoals de notionele interestaftrek, die een compensatie was voor het wegvallen van de regeling van de coördinatiecentra, hoefden dus niet.

Nu reeds vloeit de helft van de kostprijs van nieuwbouw naar de overheid. Het hoeft niet gezegd dat duurdere nieuwbouw veel potentiële kopers naar de huurmarkt en de markt voor oude gebouwen zal drijven, waardoor ook daar de prijzen zullen stijgen of minder zullen dalen dan anders.

Volgens Trends wordt in de wandelgangen overigens gefluisterd dat deze plotse invoering er komt na intensief gelobby van Mittal, waardoor het staalbedrijf goedkoper gronden zou kunnen saneren. Dit dankzij de ondoorgrondelijke wegen van de Belgische fiscale wetgeving.

De federale regering schijnt zich er plots van bewust dat ze op het randje van het bankroet staat. Tenzij natuurlijk de beproefde methode van het Belgique de papa wordt toegepast: een raid op de belastingbetaler. Die kruik gaat maar zo lang te water tot ze barst, en dat is wanneer de burger het écht beu is.

Naar algemene verwachting zal het komende jaar de internationale rente stijgen, waardoor de federale regering nog meer in ademnood zal komen door een nieuwe rentesneeuwbal. Meer belasten zal dan geen optie meer zijn, want met een hogere rente zal de recessie zich nog meer doorzetten en op zo'n moment zullen hogere lasten de economische groei nog meer fnuiken, wat dus tot lagere opbrengsten voor de staatskas zal leiden.

Belasten is dus geen optie, dus misschien doet de federale regering er wel een nieuwe ervaring bij op, namelijk besparen.

Niet in de stijl van Jean-Luc Dehaene, via het verhogen van de belastingsdruk via crisisbelastingen en het niet betalen van overheidsschulden, want die optie zal er dus niet meer zijn. Wel in de stijl van wat landen zoals Ierland en enkele Oost-Europese tijgers met succes hebben toegepast: de broeksriem aanhalen bij de overheid zelf.

In België komen dan te veel departement, verspillingen en aberraties in zicht om op te noemen. Wie het schoentje past, trekke het zich aan.

Een andere evidentie die duidelijk zal worden, is dat het geen zin heeft om de federale overheid zwaar de broeksriem te laten aanhalen inzake sociale verplichtingen van de federale overheid waar de burger zwaar heeft voor bijgedragen, terwijl op het zelfde moment de deelstaten diezelfde burger allerlei diensten aanbieden waar die burger niet om vraagt.

Concreet: in ruil voor minder pensioen waar nochtans voor bijdragen werd, krijgt de burger een kaartje om gratis van de diensten van het sp.a - pretpark De Lijn gebruik te maken.

Eén van de rode taboe's zal dan zwaar onder druk komen te staan: het overdragen van sociale verplichtingen aan de deelstaten, zonder geld. Franstalig België zal zich dan misschien wel eens de bedenking kunnen maken waarom zij nog met Vlaanderen zouden voortgaan.

De BTW-maatregel is vrij geruidsloos genomen, al moet ze nog worden goedgekeurd in het Parlement. Een fiscale aanval op de middenklasse, 10.000 arbeidsplaatsen minder in de bouwsector, een standaardwoning die tot 21.000 euro duurder wordt, ... Misschien is dit wel de druppel voor de burger en hijst deze de vlag van de 10de penning wel opnieuw.