oude demonen: affiche van de Franse CP uit 1952
Een veelgebruikt argument ter verdediging van de Europese Unie is dat de Unie vrede brengt. Onder andere de Nederlandse liberalen van de VVD betogen dit in hun verkiezingsspotjes, die ze met politiek gevoelige beelden van het Srebrenica-drama doorspekten, maar uiteindelijk toch terugtrokken na protest.
Ook veel Belgen zijn voorstander van de Unie, het Belgische verleden als slagveld van Europa indachtig. In die zin kun je het vele landgenoten ook niet kwalijk nemen dat ze de Unie verdedigen.
Toch moet het idee van Europa als vredesbrenger worden ontkend. Het tegendeel is waar.
Vrede bereikt men niet door volkeren in één staat, onder één juridische orde, te dwingen. Hier moet het Joegoeslavische voorbeeld toch dienend zijn. De tijdbom is er geëxplodeerd, met vreselijke gevolgen.
De dreiging van oorlog binnen Europa wordt voornamelijk veroorzaakt door de grote staten. Als men er dus iets aan wil doen, moet daar dus iets mee gebeuren. Frankrijk en Duitsland kunnen bijvoorbeeld worden opgesplitst, wat trouwens ook economisch een enorme winsituatie zou betekenen.
Er moet dus gedecentraliseerd worden, niet gecentraliseerd. Zoniet wordt een kwaad ingeruild voor een nog groter kwaad.
Heden situeren oorlogsdreigingen zich echter voornamelijk buiten ons continent. Een Europese defensie zal gebruikt willen worden. Wat doe je met een leger als je er één hebt? Juist. Oorlog voeren tegen de VS of China. Bij de stichting van de V.S., was het de Amerikaanse federale overheid verboden een staand leger te hebben, omdat dit op een tyrannieke manier zou kunnen worden misbruikt. De hedendaagse actualiteit kan, denk ik, als bewijs van deze stelling dienen.
In de geschiedenis is het zo dat de aanhangers van centralisering veelal hun slag thuishalen als er echt een externe bedreiging is. Is dit echter zo? De V.S. en China hebben geen geopolitieke belangen bij een verovering van Europa, integendeel zijn er voor hen enorme kosten verbonden aan een militair treffen. Bovendien beschikken twee Europese staten, namelijk Frankrijk en Groot-Brittannië, over atoombommen. Centralisering is dus niet nodig om beter te kunnen verdedigen. Een centralisering van defensie dient bijgevolg enkel om te kunnen aanvallen, en een imperialistisch beleid te voeren.
Hoezeer er dus ook op middelen kan worden bespaard door de Europese defensiesystemen van de lidstaten te harmoniseren, men moet zich bewust zijn van de grote kosten die een toekomstig misbruik zullen opleveren.
Economische integratie is uiteindelijk de beste garantie voor vrede. Daar heb je echter geen supranationaal niveau voor nodig, dat kan intergouvernementeel via bilaterale verdragen. Enkel subsidies afschaffen, invoer- en uitvoerrechten afschaffen. Als je een instituut creëert om dat op te leggen aan landen, zal het al snel zijn macht misbruiken.
Frankrijk stelde na de tweede wereldoorlog reeds voor een “Europese Defensiegemeenschap” (EDG) op te richten, met als belangrijkste reden de vrees voor de terugkeer van een zelfstandig West-Duits leger Ook speelde het verlangen wel een rol zich weer te verzoenen met West-Duitsland. Toch mislukte de EDG uiteindelijk door het vele verzet in Frankrijk, omdat men niet wilde dat Franse soldaten onder buitenlands gezag zouden komen te staan.
De oude demonen komen echter terug boven. Het voorstel van Europese "Grondwet" versterkt de mogelijkheden voor een ééngemaakte Europese defensie. Dit mag onder geen beding worden toegelaten.
-> Voor de gecontesteerde VVD-verkiezingsspotjes, zie:
http://www.vrijspreker.nl/blog/?itemid=2286
4 comments:
Die postjes van de VVD zijn uiteindelijk hier en daar tòch uitgezonden... bron: www.geenstijl.nl
"De dreiging van oorlog binnen Europa wordt voornamelijk veroorzaakt door de grote staten. Als men er dus iets aan wil doen, moet daar dus iets mee gebeuren. Frankrijk en Duitsland kunnen bijvoorbeeld worden opgesplitst, wat trouwens ook economisch een enorme winsituatie zou betekenen."
FRANKRIJK EN DUITSLAND OPSPLITSEN???? Komaan zeg Pieter!!! Nu heb je toch te diep in het glas gekeken!
Ik denk dat het bijvoorbeeld zeker in het geval van Duitsland geen science-fiction hoeft te zijn.
West- en Oost-Duitsland hebben reeds van voor de tweede wereldoorlog een verschillende culturele achtergrond. Pruisen was bijvoorbeeld een militaristische staat. Om niet te spreken over de hemelsbrede verschillen die nu bestaan, waar in de eerste plaats de "Ossies" zich affirmeren als anders.
Ook Frankrijk kent met de Bretoenen, de Basken, de Aquitanen en misschien wel de Provencalen bewuste minderheden;
Niettemin denk ik dat, alhoewel een splitsing van Frankrijk en Duitsland veiliger zou zijn voor ons, en ook economisch beter, de grootste bedreiging van over de oceaan, vanuit China, komt. En om daaraan te verhelpen is in de eerste plaats een handelsverwevenheid met China noodzakelijk, alsook het ontbreken van een groot-Europees leger, dat dus gevaarlijk speelgoed in de handen van onze politici zou kunnen zijn.
De eenmaking van Duitsland was politiek trouwens niet zo evident. Waarom dan de boel niet splitsen? Of op zijn minst niet zo veel als mogelijk decentraliseren? Arbeidsbeleid en sociale zekerheid in de eerste plaats, zodat de Oost-Duitsers hun eerste concurrentievoordeel, namelijk lage lone, dat ten volle zouden kunnen uitbuiten. Net als de Walen in België, trouwens.
Post a Comment