Thursday, June 09, 2005

Wat nu?


Het lijkt er meer en meer op dat de Europese Unie lijkt door te hebben dat ze niet zo geliefd is. Meer en meer stemmen gaan ook op dat voortgaan met de referenda de Unie alleen maar nog meer kan doen verliezen. Ook in Polen is nu al een meerderheid van 60% tegen de “Grondwet”, en dit in een land dat veel subsidies uit de Europese vetpotten haalt.

De Europese top van 16 juni komt dichterbij, en in de tussentijd heeft Blair het referendum “uitgesteld”, en lijkt hij zeker niet bereid om de Britse korting op te geven in de budgetbesprekingen.

Zelfs in de Benelux, het hart van de Europese samenwerking, is een breuk ontstaan, na de uitlatingen van Karel De Gucht, trouwens ook door de Nederlandse regering aangegrepen om de aandacht af te leiden van haar eigen nederlaag. De Benelux was ooit de grote voortrekker van de Europese integratie, om de grote ruziemakers Frankrijk en Duitsland onder een supranationaal gezag te plaatsen dat hen kalm moet houden en de kleine landen inspraak geeft. Het moge duidelijk zijn dat deze doelstelling gefaald heeft. De Unie wordt gedomineerd door de grote landen, en is een instrument om de sowieso al beperkte soevereiniteit van kleine landen nog meer in te perken, eerder dan om die te vrijwaren.

Wordt er op 16 juni beslist om heronderhandelingen te openen? Worden de referenda afgeblazen? Veel doet het er niet toe. De Europese Unie lijkt eerder vastberaden te zijn om, de ogen sluitend, op volle koers vooruit te gaan, en gewoon de centralisatie voort te zetten zoals ze het altijd al gedaan heeft: zo ver gaan als wordt toegelaten.

De Grondwet wordt nu al uitgevoerd in de feiten. En het gaat daarbij niet om een onbelangrijk detail. Het gaat om de oprichting van een ruimteagentschap. De Unie heeft geen enkele bevoegdheid hiervoor, en zou dus geen euro mogen uitgeven hieraan. De kost bedraagt niettemin evenveel als de grootte van de bekende Britse korting.

Vandaag verklaart de nieuwe Franse Eerste Minister De Villepin dat hij nog meer Europese centralisering wil: een eengemaakt economisch beleid en geharmoniseerde belastingen. Ongetwijfeld goed voor nog meer ruzie in het Europese huishouden, aangezien het de Britten zijn die het voorzitterschap opnemen vanaf juli.

De legitimiteit van de Unie heeft een ferme knauw gekregen, en zal de Unie ongetwijfeld afremmen. Echte verandering zal er echter pas komen wanneer in één van de 25 lidstaten een regering aantreedt die de Unie wil verlaten. De Unie moet er zich bewust van zijn dat tot nog toe de eurokritische stem nauwelijks te horen was bij mainstreampartijen, maar dit kan heel snel veranderen.

Een uittreden van een lidstaat, bijvoorbeeld Groot-Brittanië, is de enige echte garantie om de Europese Unie tot matigheid aan te manen. Groot-Brittanië kan dan perfect handel drijven met de Unie, zonder aan haar supranationale bevoegdheid te zijn ondergeschikt. De verbeterde concurrentiepositie van Groot-Brittanië zal bovendien dan een nog grotere druk zetten op de buurlanden die onder de starre regelgeving van de Unie zuchten. De drang om eruit te stappen zal ook daar dan groter worden.

Het inzicht dat de supranationale dwangmacht van de Europese Unie helemaal overbodig is, wordt nog het best uitgedrukt door Jean-Luc Dehaene, vandaag in De Standaard:

“De regeringen zeggen veel te vaak dat de onpopulaire maatregelen door Europa opgelegd worden. Ik ben daar mee schuldig aan. Toen wij de openbare financiën saneerden is dat ook gebeurd, al wisten we zeer goed dat de saneringen ook zonder de vraag van Europa moesten gebeuren. Zoals de kandidaat-lidstaten perfect wisten dat ze de hervormingen die nodig waren om toe te treden, ook hadden moeten doen zonder dat ze lid werden van de Unie. De samenleving is in volle verandering, van een industriële naar een informatiemaatschappij.”

Hoe kan het nog duidelijker worden gezegd dat de liberaliseringen en hervormingen evengoed door de lidstaten zelf zouden zijn gedaan, onder druk van de internationale concurrentie?

--> Over het slinks uitvoeren van de Europese Grondwet:
http://eureferendum.blogspot.com/2005/06/no-no-no.html/

6 comments:

Steel Monkey said...

Dit be moeilijk to lezen met an Nederlands woordenboek. Niettemin, ik wil blijven vermoeiend.

Steel Monkey said...

Het schijnt dat de voorgestelde Europese Unie ofwel een langzame dood gaat sterven ofwel gaat volledig herwerkt zijn. Indien de mensen van Europa verlangen om in een grote enkele natie te verenigen, hebben de mensen van Nederland en Frankrijk dat verlangen tot nu toe verborgen.

Anonymous said...

Er wordt hier een zeer somber, maar duidelijk beeld geschetst
van de europese unie. Zolang geen
referenda werden gehouden kon men
de problemen nog min of meer onder
de mat vegen. Vanaf nu zal "men"
moeten inzien dat er niet alleen
geografische grenzen aan de Unie
zijn. Het grootste probleem zou
wel eens kunnen zijn dat heren
zoals Verhofstadt en zeker hij niet alleen hiervoor geen oor hebben.Zoals "Mark" schrijft: Of
volledig herwerken of sterven!
"herwerken" maar dan vooral de
mentaliteit van de beleidsma-
kers, die nog steeds vastzitten in
hun ivoren torens.

Steel Monkey said...

Ik ben slechts een onwetende Amerikaan. Maar het schijnt naar mij die de Europese elite de gemiddelde burger van Europa in deze bespreking niet verwelkoomd heeft. Voor de Europese Unie nog een stap neemt, zou er een gesprek moeten zijn waarover Europa zou moeten kijken alsof. Misschien vele naties zullen willen onafhankelijk te blijven. Maar enige zullen misschien willen word verenigd onder een enkele nationale regering. Verhuur de bespreking begint.

Pieter Cleppe said...

Inderdaad. Het eurocentralisme is een klap toegebracht, maar wie denkt dat de eurocraten zich daardoor zullen laten intimideren, hebben het mis voor. Er is nog een hele grote mentaliteitswijziging nodig.

Anonymous said...

Mark, keep up the good works, your dutch is not bad, not bad at all.

Pieter, ivm een mogelijke uittreding van de UK, voor een stuk volg ik je redenering, maar ik vrees dat de overblijvers het de Engelsen dan knap lastig kunnen maken met invoertarieven en dergelijke, een uittreding zal geen onverdeeld positieve zaak zijn